1. Prześpij się ze mną, przyjacielu... cz. 6 - Ostatnia


    Data: 14.08.2022, Autor: ZicO

    ... nocnej. Dziewczyna ze złością odebrała połączenie.
    
    - Tak?... Dobra.... Zaraz będę. - Odłożyła smartfona i wstała z łóżka, kierując się w stronę sporej szafy. Wyciągnęła z niej drogą, czerwoną sukienkę i szybko ubrała się w nią na oczach Łukasza. Zjawiskowo wyglądająca, podeszła do chłopaka i pocałowała stojącego od dłuższego czasu jak wryty w policzek.
    
    - Później się spotkamy. Napiszę do Ciebie, kochasiu. - Zostawiła go samego w pokoju, by z gracją opuścić pomieszczenie.
    
    Korzystając z zrządzenia losu, dzięki któremu jego wizyta u Nadii przełożyła się jakiś czas, postanowił odwiedzić adres, który podała mu w sms'ie Justyna. Wszedł bez pukania do pokoju, gdzie zastał coś, czego nie spodziewałby się nigdy. Obecność Nadii w tym pokoju byłaby bardziej realistyczna. Nadzy Konrad i Justyna przykryci kołdrą przerwali swój pocałunek, słysząc jego wejście. Roztrzęsiona Justyna wydukała tylko:
    
    - Łukasz... Ja Ci to wyjaśnię!
    
    Zszokowany chłopak udał się do łazienki, gdzie po chwili dotarła do niego przyjaciółka owinięta kołdrą.
    
    - Co to było?
    
    - Ja nie wiem jak to się stało... Rozmawialiśmy i... Jakoś wyszło. - Spojrzała na przyjaciela bezradnym wzrokiem, próbując go udobruchać. - On jest wspaniałym facetem. Przetrwał więzienie i Cię potrzebuje tak, jak Ty jego. Porozmawiaj z nim. Wysłuchaj jego wersji, proszę...
    
    - No dobrze. Trochę to dziwne... Jesteś dla mnie jak siostra, śpisz z moim bratem...
    
    - Taak, robi się ciekawie. A teraz powiedz, dlaczego naprawdę wtedy ...
    ... poszedłeś? Tylko bez wymówek, bo ściągnę ręcznik i i zawołam Konrada!
    
    Blondyn spojrzał z trudem na swoją przyjaciółkę i powiedział tylko:
    
    - Nadia.
    
    - No tak, to było do przewidzenia. Co zamierzasz zrobić?
    
    - Nie wiem! Mam jakiś wybór? Mam dwa i w każdym ktoś cierpi. Nie istnieje trzecie wyjście...
    
    Brunetka przytuliła delikatnie swojego przyjaciela, wiercąc dłonią w jego blond włosach.
    
    - Wiesz, że bez względu na wszystko zawsze będę trzymała Twoją stronę?
    
    - Wiem i dziękuję. Kocham Cię, siostrzyczko. - Pocałował brunetkę w czoło, która wybuchła salwą śmiechu i wskoczyła pod prysznic tylko, gdy Łukasz wyszedł z łazienki. Chłopak stanął twarzą w twarz ze swoim bratem, ubranym już w luźne jeansy i t-shirt.
    
    - Napijesz się? Zaczął Konrad, podając kiwającemu potwierdzająco głową Łukaszowi. Po kilku łykach rozmowa zaczęła w końcu się zawiązywać.
    
    - Powiedz mi czemu! Dlaczego doprowadziłeś do śmierci drugiego człowieka? Zostawiłeś rodziców... mnie?
    
    Wydobył z siebie emocje, które dusił przez wiele lat, pielęgnując nienawiść do brata, którego bez żadnych doszukiwać uważał za mordercę.
    
    - Byłem porywczy. Często wdawałem się w bójki, wpadłem w niebezpieczne towarzystwo. Narobiłem sobie długów u wysoko postawionego dilera. Groził, że jeśli nie oddam mu pieniędzy, każe swoim ludziom zgwałcić naszą matkę, a potem ją zabić. - Powiedział gardłowym głosem. - Byliśmy sami. Rzuciłem się na niego, wytrąciłem mu pistolet i zacząłem okładać sukinsyna do nieprzytomności. ...