Opowieść o Królowej co topić smutek… - Opowiadania Erotyczne

Opowieść o Królowej co topić smutek…

To było dawno, ale piszę o tym dopiero dzisiaj. Zbierałam odwagę przez lata by wrócić do wspomnień. Nie pamiętam zbyt wiele z ostatnich pięciu lat, ale jego? Jego nigdy nie zapomnę.

Miałam zaledwie dwadzieścia lat. Moje życie było proste. Żyłam z dnia na dzień ciesząc się, każdą chwilą. Nie planowałam, nie miałam celu w życiu i tak naprawdę nie przejmowałam się niczym.

Mówiłam, że to taki "spontan". Kłamałam. To nazywa się samotność.

Wszystko zaczęło się od tego, że mój ówczesny facet zdradził mnie z najlepszą przyjaciółką.

Straciłam dwie ważne dla mnie osoby jednego dnia, ale do tego jeszcze godność, siłę i nadzieje na to, że są jeszcze na świecie ludzie, którym będę w stanie zaufać.

Desperacja pewnego wieczora zaprowadziła mnie do klubu. Lubiłam imprezy, ale nie specjalnie dobrze czułam się w towarzystwie pijanych i spoconych ciał, które w dodatku się o Ciebie ocierają.

Nie ważne, zrobiłam to. Udałam się do klubu kilka przecznic dalej od miejsca w, którym mieszkałam. Usiadłam przy barze zamawiając Margaritę. Nie wiem ile wypiłam i ile czasu spędziłam przy barze, ale dostatecznie obudziłam w sobie odwagę by ruszyć na parkiet.

Nie wiem też czy tańczyłam czy już lewitowałam w tym chaosie, ale czyjeś dłonie obejmujące mnie w pasie ściągnęły mnie na dół. Zaczęłam się śmiać i wyrwać z objęć. Odwróciłam się i zauważyłam kierującą się ku wyjściu męską postać. Coś kazało mi ruszyć za nią.

Wyszłam z klubu, ale poza kilkoma mizdrzącymi się parami nie ...

... dostrzegłam tego, którego szukałam.

- Szukasz kogoś? - usłyszałam męski głos za sobą.

- To Ty - powiedziałam odwracając się, ale nikogo za mną już nie było.

Stwierdziłam, że jestem zbyt pijana i muszę wytrzeźwieć zanim w takim stanie wrócę do domu.

Wróciłam do klubu i kupiłam butelkę wody. Wyszłam na świeże powietrze aby trochę ochłonąć i usiadłam na ławce niedaleko. Mijało mnie wielu ludzi, ale tak jak oni na mnie tak i ja na nich nie zwracałam uwagi. W pewnej chwili obok mnie usiadł mężczyzna. Przynajmniej tak wywnioskowałam widząc go kątem oka bo nie odwróciłam zbytnio wzroku aby mu się bliżej przyjrzeć.

- Palisz? - zapytał wyciągając paczkę w moją stronę.

- To Ty... - rozpoznałam jego głos. - Śledzisz mnie czy jak? - zapytałam.

- Nie, po prostu zobaczyłem Cie w klubie, chciałem zagadać, ale skończyło się na tym, że chciałem. - Spoglądał na mnie nadal trzymając paczkę w moim kierunku.

- Udało Ci się. - Zaśmiałam się i poczęstowałam się papierosem.

Wyciągnął z kieszeni zapalniczkę i podpalił mi papierosa. Próba zaciągnięcia się skończyła się tym, że zaczęłam kaszleć.

- Nie palisz – zaśmiał się. - Ja też nie, ale czuje, że dzisiaj mogę zrobić wszystko. - Spojrzał mi głęboko w oczy.

- Cóż, najwidoczniej znaleźliśmy się w podobnym położeniu. - Zgasiłam papierosa i rzuciłam na ziemię.

- Wierzysz w miłość? - zaskoczył mnie pytaniem.

- Zdaje się, że gówno o niej wiem – odpowiedziałam i wbiłam wzrok w ziemię.

Poczułam jego dłoń na swojej.

- Szłam ...