Dom babci Hexie - Opowiadania Erotyczne

Dom babci Hexie

... zadziałała, Wyful tylko prychnęła, podniosła wysoko podbródek i wróciła na swoje miejsce.

- Wiesz, Ardylił, już od lat prowadzę ten przybytek. Odziedziczyłam go po matce, a ona po swojej matce. Można powiedzieć, że jesteśmy tak starzy jak ta ziemia. Jak książęcy ród.

- Jak śmiesz się porównywać…

Nie dokończył, gdy laska babci zdzieliła go po głowie.

- Aaa! Niech ja cię…

Drugi cios był jeszcze mocniejszy. Znów chciał wrzasnąć, ale gdy laska drgnęła, powstrzymał się. Podjął próbę zamordowania Hexie wzrokiem.

- W moich skromnych włościach już nie raz pojawiali się mężczyźni z królewskiego rodu. Sama pamiętam twojego dziadka, w którego się najwyraźniej wdałeś.

- Mój... – zamilkł, gdy laska się uniosła.

- Teraz ja mówię. Tak, twoja rodzina jest problematyczna, ale moi przodkowie znaleźli sposób na taki temperament. Poznaj Agrana, brata Igrini. Mój drogi, przyszła kolej na ciebie – zwróciła się do orka.

Książę nie rozumiał sytuacji, ale gdy byczy mięśniak go podniósł i przeniósł, niepokój zamienił się w strach. Mógł się szarpać, ale ork był o wiele silniejszy. Włożył klienta w dyby.

- Zrównam to miejsce z ziemią! A was wszystkich oddam mistrzowi mało dobremu na całe tygodnie!

- Zaknebluj go.

Brudna szmata wypełniła jego usta. Babcia pojawiła się z boku, odpalając pozostałe pochodnie. Dopiero teraz zrozumiał, że wokół jest więcej ludzi, zapewne wszyscy pracowali dla Hexie. Może byli tam nawet jacyś klienci. Wszyscy szeptali między sobą, śmiali się ...

... i wskazywali go palcami. Ardylił poczuł ścisk w gardle, a zimne ciarki przeszły po plecach niczym piorun. Gdy już myślał, że gorzej być nie może, poczuł pierwsze uderzenie.

Wierzgnął, spróbował krzyknąć, ale knebel wykonał swoją funkcję. Kolejny cios w plecy, potem w tyłek i tak na przemian. Podrywał się i opadał. Zaczerwienił się i prawie stracił przytomność.

- Wystarczy, nasz kochany książę nie jest tak odporny na ból, jak myślałam.

Spojrzał na nią niewyraźnie, ale nie miał nawet siły się zezłościć. W głowie miał pustkę, potrafił jedynie jęczeć z bólu.

- Kochany księciu, ty już masz dość? Ale jeszcze nie podaliśmy głównego dania.

Oprzytomniał. Strach powoli wydobywał się z trzewi, formując się w wycie. Nawet pomyślał o błaganiu. Tymczasem Agrani stanął obok babci, oddał jej pejcz i całkiem zadowolony opuścił spodnie. Ardylił widział już takiego penisa. U byków. Zaczął się szarpać, ale deski trzymały mocno. Krzyczał, wył, ale nie mógł nic wskórać. Wtedy ork zaszedł go od tyłu.

Spojrzał błagalnie na Hexie, ale tylko się uśmiechnęła. Płakał i płakał, patrzył z prośbą, próbował mówić przez szmatę, ale wskórał tylko tyle, że babcia się odezwała.

- Nic, co mi mógłbyś zaoferować, nie przebije oferty twojego ojca. Tak, młody książę, twój ojciec cię tu wysłał, żebym cię utemperowała. Jak twojego dziadka i jego dziadka i tak dalej. Najwyraźniej co drugie pokolenie rodzi się w waszej rodzinie osoba… nieokrzesana. Jestem prawie pewna, że twój wnuk też tutaj kiedyś ...