Sebastian. - cz. VII - Opowiadania Erotyczne

Sebastian. - cz. VII

Minęło trochę czasu od mojego ostatniego spotkania z Sebkiem. Cały wolny czas poświęciłam na rozmyślanie. W końcu doszłam do wniosku - albo jedno, albo drugie.

Co mam na myśli? Albo będziemy parą, albo... muszę kończyć z seks-zabawą.

Nie można ciągnąć tego w nieskończoność, a ja... trudno mi to przyznać, ale "złamałam się" - po prostu zakochałam się w Sebastianie.

Dziś wieczorem miałam mieć wolny dom. Niestety - nie mogłam tego wykorzystać na jakieś posiedzenie z przyjaciółmi, bo następnego dnia była szkoła. Nikt nie mógłby długo zostać, ale za to miałam inny wybór - rozmowa z Sebastianem. Wieczorem, u mnie w domu.

Zadzwoniłam do niego o 15.00. Powiedziałam zwyczajnie, że chcę, aby był o 20.00 u mnie. Na szczęście nie widział w tym żadnego problemu.

Przez cały dzień chodziłam jakby we śnie. Bałam się jego reakcji i jak mała dziewczynka przed spotkaniem ze swoim idolem - układałam scenariusz naszej rozmowy w głowie. Wiedziałam, że to nie ma sensu... Znam Sebastiana, ale nie miałam w tamtym momencie pojęcia jak on zareaguje. O 17.00 byłam już sama. Poszłam wziąć prysznic. Potem ułożyłam włosy, zrobiłam makijaż i podeszłam do szafy. Na wieczór założyłam legginsy i białą koszulę obwiązaną cienkim, czarnym paseczkiem na wysokości mojego brzucha. Poszłam do sklepu po coś do jedzenia, picia, a w domu czekałam już tylko na Manię. Siedziałam jak na szpilkach. Byłam bardzo zdenerwowana. Zastanawiałam się czy zadzwonić do Oli lub Ady w tej ostatniej chwili, ale ...

... powstrzymałam się.

Nagle słyszę pukanie do drzwi - serce skoczyło mi do gardła. Poszłam otworzyć.

- Bardzo ładnie wyglądasz - powiedział Sebek wchodząc do domu, pocałował mnie delikatnie.

- Idź do salonu - wskazałam ręką drogę, chociaż wiedziałam, że ją zna.

- Chyba coś się stało, prawda? Nie wyglądasz na zadowoloną.

- Nie, nie o to chodzi tylko... - nie zdążyłam dokończyć. Sebastian podszedł do mnie, spojrzał mi głęboko w oczy i ponownie pocałował w usta.

- Sebastian, ja nie chcę, żeby to wyglądało tak jak do teraz! - powiedziałam już bardzo nerwowo.

- Chcesz to skończyć? - zapytał z zdezorientowaniem w oczach.

- Nie...nie...tak! Ech... ja sama nie wiem czego chcę. Trudno mi się sprecyzować. - mówiłam jak wariatka.

- Powiedz po prostu o co chodzi, nie komplikuj. Powiedz najprościej jak możesz.

Czułam się wtedy jakbym utkwiła w jakiejś Hiszpańskiej telenoweli. Przerastało mnie to, nie lubię takich sytuacji. Wydawało mi się to trochę żałosne, ale musiałam wyjaśnić.

- Nie czuję się z tym dobrze, ale musisz mi pomóc w podjęciu decyzji. Bardzo mi się podobasz i chcę wiedzieć, że możemy wyjść wieczorem - RAZEM. Ze świadomością, że jesteśmy razem. Nie chcę żebyśmy się tego wstydzili.... chcę, żeby ludzie wiedzieli. Więc albo będziemy razem, oficjalnie... albo kończymy z bezsensowną seks-zabawą. Wiesz, że prędzej czy później by do tego doszło. Chcę jeszcze wiedzieć co o tym sądzisz. - mówiłam jak opętana, prawie krzyczałam.

- Wiesz jaka jest odpowiedź. Sama ...