1. Niewierna zona


    Data: 19.09.2020, Kategorie: Zdrada Autor: Łepek

    Piękna, dojrzała i doświadczona. Znudzona nieustannym brakiem swojego zapracowanego współmałżonka, chciała na nowo rozkwitać. Poczuć tę młodzieńczą fantazję, która kiedyś nie dawała im ani chwili wytchnienia. Chciała na nowo poczuć pożądanie by po chwili całkowicie zanurzyć się w morzu rozkoszy, gotowa poświęcić wiele by osiągnąć seksualną satysfakcję.40 - tyle wiosen liczyła sobie Maria. Miała wszystko : bogate życie, posadę prezesa w rodzinnej korporacji i dorastającego, wspaniałego syna. Jej mąż - Piotr, był człowiekiem na którego zawsze mogła liczyć, ale od jakiegoś czasu miała wrażenie, że się od siebie oddalali. Iskra namiętności, która niegdyś rozpalała ich zmysły - przygasła. Byli teraz dla siebie bardziej przyjaciółmi, aniżeli kochankami. Znudzona takim życiem, zaczęła rozpaczliwie szukać wyjścia z tej sytuacji.Jesień tego roku była bardzo nieznośna. Przenikliwe zimno i siarczysty deszcz dawał się we znaki nawet największemu optymiście. Jacek, doskonale wiedział, że nie może dać plamy. Był w tej firmie zaledwie dwa tygodnie, a już był bliski spóźnienia się na swoje pierwsze zebranie, nowego działu marketingu. I jeszcze ten cholerny deszcz! Wydawało mu się, że tego dnia wszystko jest zdecydowanie przeciwko niemu. Wskazówki na tarczy wskazywały godzinę 19:33. Trzy minuty spóźnienia - świetnie. Wpadł sprintem do windy i z całej siły nacisnął, jakby to coś dawało - guzik z numerem "5" mając nadzieję, że i winda wrzuci piąty bieg. Gdy już dojechał - hol był pusty i ...
    ... ciemny. Tliło się jedynie słabe światło witryny reklamującej usługi firmy. Pierwsze co przyszło mu do głowy to - "pomyliłem godziny", ale robiąc parę kroków w głąb zauważył blask światła wydostającego się z gabinetu na końcu korytarza. Nie myśląc już dłużej, rzucił się w stronę światła, jak w jakimś szaleńczym pościgu, goniąc niewidzialnego przeciwnika. Gdy dotarł pod właściwe drzwi, zapukał nieśmiało i wszedł do środka.Myśl, że pomylił terminy tego zebrania - wróciła ponownie bo prócz szefowej, nie było nikogo! Maria siedząc na biurku, obserwowała zatłoczone ulice stolicy popijając przy tym szampana. Nienawidziła niepunktualności i lubiła dotkliwie uświadamiać o tym każdego kto jej się narazi. W końcu oderwała wzrok od okna i zaczęła bacznie przyglądać się Jackowi. Był dwa razy młodszy od niej. Stał na samym początku swojej kariery. Sama pamiętała, jakie to było przeżycie kiedy zaczynała pracę w przydrożnym barze, jako kelnerka. Jacek, nieco zmieszany całą tą sytuacją, przywitał się ze swoją szefową i przeprosił za swoje spóźnienie, usprawiedliwiając się masą pierdół, które i tak na dobrą sprawę były bez znaczenia. Maria, widząc zgorączkowanego, młodego mężczyznę, gestem uciszyła go, po czym wstała, podeszła do drzwi gabinetu i przekręciła kluczyk w zamku. Jacek stał jak spetryfikowany, nie rozumiejąc za bardzo - o co tutaj chodzi. Nim jednak zdążył wydobyć z siebie choćby słowo, Maria gwałtownie szarpnęła go za krawat i przyciągnęła mocno do siebie. Oparta o stół, złożyła Jackowi ...
«123»